اینترنت اشیا و هوش مصنوعی چطور با چالش‌های شهری می‌جنگند؟
بر اساس پیش‌بینی سازمان ملل، بیش از نیمی از جمعیت جهان در حال حاضر در شهرها زندگی می‌کنند و این رقم تا سال 2050 به بیش از دو سوم خواهد رسید. افزایش تعداد ساکنان شهرها بر منابع انرژی و آب، شبکه‌های حمل و نقل، محیط زیست، بودجه‌های مراقبتهای بهداشتی در سطح ملی و همچنین بسیاری از جنبه‌های دیگر شهری فشار قابل توجهی وارد خواهد کرد. در اینجا نگاهی می‌اندازیم به مسایلی که در آینده برای شهرها مشکل‌ساز خواهند شد اما به لطف ابداع اینترنت اشیا و هوش مصنوعی قابل حل ارزیابی می‌گردند.
بهبود وضعیت حمل‌ونقل با اینترنت اشیا و هوش مصنوعی
شهرنشینی و جمعیت رو به رشد در اکثر شهرها به ایجاد مشکلات بیشتری برای حرکت شهروندان در شهرهایشان می‌انجامد. جابهجایی یا رانندگی به مقصد کار و خانه به عذابی تبدیل شده؛ ترافیک در اتحادیه اروپا اغلب در مناطق شهری و اطراف آن پیش می‌آید و هزینه آن تقریبا 100 میلیارد یورو یا 1 درصد از تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا در سال است که توسط کمیسیون اروپا تخمین زده می‌شود.
چالش‌های مرتبط با جابهجایی زیادند و تنها محدود به تراکم ترافیک نمی‌شوند. آنها همچنین ارتباطات موثر (زمان، هزینه، نیروی کار) محله‌های مختلف با وسیله نقلیه عمومی، کمک به شهروندان، دسترسی به ایستگاه‌های مهم (قطار، فرودگاه، اتوبوس) با وسایل و از مناطق گوناگون، ارائه گزینه‌های مختلف به مردم برای جابهجایی (از جمله دوچرخه)، ارائه پارکینگ، و بسیاری دیگر را در بر می‌گیرند. درک چگونگی حرکت شهروندان در هر روز هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، برای این که مقامات شهری بر این اساس محل ایستگاه‌ها، مسیرهای دوچرخه و چراغ‌های راهنمایی را مدیریت کنند و همچنین برنامه‌ریزی فعالیت شهری را بدون ایجاد سایر اختلالات بهینه‌سازی کنند.
⇐ شرکت‌هایی که از چالش‌های شهری سود می‌برند
امروزه شهرها با یاری اینترنت اشیا و هوش مصنوعی قادر هستند برخی از مسائل مرتبط با حمل ونقل شهری را حل کنند یا حداقل بهبود و کاهش دهند. چندین مثال در این زمینه؛
وجود سنسورهایی که اطلاعات لحظه‌ای را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، امکان دسترسی را به پارکینگ‌های عمومی بهینه می‌کنند، به این ترتیب میزان دور زدن‌های بی‌هدف برای یافتن پارکینگ در زمان کم، می‌تواند ترافیک و آلودگی هوا را کاهش دهد.
چگونگی و زمان جابهجایی مردم در شهر، از جایی به مکان دیگر و پروفایل مشخصات آنها شناخته می‌شود. مقامات شهری که به این اطلاعات دسترسی دارند می‌توانند تصمیمات بسیار بهتری برای برنامه ریزی‌ها براساس اطلاعات و حقایق بگیرند. برخی از راه‌های دستیابی به این هدف، تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از سیستم‌های مخابراتی و تلفن‌های همراه کاربران است. اگر این داده‌ها با دیگر اطلاعات به دست آمده توسط ساختار شهری ترکیب شوند، بی‌نهایت ارزشمند خواهد بود. این ساختارهای هوشمند می‌تواند چراغ ها، نیمکت‌های هوشمند و چراغ‌های راهنمایی متصل باشد و همچنین دوچرخه، اتوبوس‌های هوشمند و سطل‌های زباله متصل. تجزیه و تحلیل تمام این داده‌های ترکیبی می‌تواند اتوماسیون و ابری از اطلاعات خلق کند که ما هرگز حتی درمورد وجود آنها فکر نمی‌کردیم.
امکان برنامه‌ریزی برای حفظ و بهبود شبکه حمل و نقل عمومی جاده‌ای به صورت موثر بر اساس تحلیل داده‌های تجهیزات متصل به اینترنت اشیا به وجود می‌آید. مسلما کاربردهای بیشتری در ارتباط با اینترنت اشیا که می‌تواند به بهبود جابهجایی در شهر منجر شود وجود دارد. بهبود حمل و نقل به افزایش کیفیت هوا می‌انجامد. بر اساس داده‌های کمسیون اروپایی جابهجایی شهری مسئول 40 درصد کل دی‌اکسید کربن تولیدی جاده‌ها و تا 70 درصد سایر آلاینده‌های حمل و نقل به حساب می‌آید.
آلودگی هوا
گسترش شهرنشینی عواقب بسیار زیادی برای محیط زیست دارد. با وجود تلاش برخی از شهرداران برای مدیریت سطح آلودگی هوا در شهرهایشان، در بیشتر موارد کیفیت هوایی که در شهرها تنفس می‌کنیم، به دلایل مختلف رو به وخامت گذارده از جمله؛ افزایش جمعیت در اماکن شهری، استفاده از خودروها، محدودیت در پارکینگ‌ها و همچنین عملیات کارخانه‌ها.
به غیر از پیامدهای قابل ملاحظه بر سلامتی ما، بر اقتصاد کشورها هم تأثیرات منفی بزرگی می‌گذارد. به عنوان مثال، تنها در سال گذشته هزینه‌های آلودگی هوا برای خدمات بهداشت ملی انگستان به میزان 157 میلیون پوند تخمین زده شد. آخرین یافته‌های منتشر شده در گزارش PHE، هشدار می‌دهد این هزینه‌ها تا سال 2035 می‌تواند به اندازه 6/18 میلیارد پوند برسد، مگر این که اقدامی در این زمینه انجام شود. محققان توضیح می‌دهند که این ارقام براساس هزینه‌های مربوط به ویزیت پزشک عمومی، نسخه‌های پزشکی، درمان بیمارستان و مراقبتهای اجتماعی به علت شرایط سلامت در درازمدت است و بهره‌وری از دست رفته را در نظر نمی‌گیرد.
شهرها با یاری گرفتن از اینترنت اشیا و هوش مصنوعی این توانایی را خواهند داشت تا درک دقیقی در سطح بسیار بالا و به صورت لحظه‌ای از بزرگترین مشکلات آلودگی هوا، علت، آسیب‌دیدگان و آنچه این برای شهروندان معنی خواهد داد داشته باشند. با تمام این اطلاعات لحظه‌ای، مدیران شهری می‌توانند تصمیمات خوبی در مورد چگونگی مقابله با مشکلات و چگونگی اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری‌هایشان بگیرند.
مراقبتهای خانگی سالمندان
ما اغلب گزارش‌ها و مقالاتی راجع به متوسط سن رو به افزایش جمعیت پیرامون و اثرات آن بر اقتصاد ملی و همچنین زندگی این افراد مطالعه می‌کنیم. بهبود امید به زندگی با افزایش قابل توجهی در تعداد سالمندان همزمان شده است. هزینه‌های مراقبت از افراد سالخورده به طور قابل ملاحظه‌ای بیشتر می‌گردد؛ بر اساس داده‌های مقاله منتشر شده در مجله The Lancet، تا سال 2035 تقریبا 19 هزار نفر 65 ساله و بالاتر در انگلیس، به مراقبت نیاز خواهند داشت که نشان دهنده یک افزایش 86 درصدی است.
بسیاری محصولات متصل به اینترنت اشیا در بازار وجود دارند که می‌توانند به مقامات محلی کمک کنند تا از شرایط این افراد به صورت از راه دور مطلع شوند و در صورت نیاز به کمک در مورد داروها و یا موارد دیگر یاری مناسب را دریافت دارند. امروزه نیاز به پرداخت و ارسال متخصص برای بررسی وضعیت فرد سالمند در خانه وجود ندارد. به لطف اینترنت اشیا و هوش مصنوعی چک از راه دور امکان‌پذیر گشته و در صورت وقوع حوادث اخطارهایی ارسال می‌شود. متخصصان می‌توانند از زمان خود در خدمات باارزش‌تر استفاده کنند که می‌تواند تاثیر بیشتری بر زندگی این جمعیت آسیب‌پذیر داشته باشد. چند مثال در این زمینه؛
ساعت‌های هوشمند مخصوص سالمندان، قادر است موقعیت، وضعیت تندرستی را نظارت کند، زمان مصرف داروها را یاددآوری نماید، به جمع‌آوری داده‌های پزشکی کمک رساند. چنین راهکارهایی برای اشخاص مبتلا به آلزایمر و فراموشی هم بسیار مفید ارزیابی می‌گردند.
تجهیزات غیرپویا که می‌توانند حرکات، دما، رطوبت و سر و صدا را حس کنند. دستگاه با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین می‌تواند الگوهای روزانه شخص را در خانه فرا گیرد و هنگامی که یک الگوی روزانه مختل شود، به شخص یا فردی ثالث (اعضای خانواده، خدمات مراقبت در منزل یا دیگران) اطلاع‌رسانی کند. حتی می‌توان با این دستگاه‌ها ارتباط برقرار کرد تا چیزی را یادآوری کند یا به دیگران درباره تکمیل یک وظیفه اطلاع دهد.
همه این راهکارهای مراقبت خانگی می‌توانند بدون نیاز به مداخله کاربر یا شخص دیگری به صورت اتوماتیک انجام شوند. زیرا اغلب این تجهیزات به جای اتصالات وای‌فای بیشتر بر پایه سیم‌کارت کار می‌کنند. با استفاده از این نوع ارتباطات، هیچ نیازی به وجود اتصال وای‌فای و یا پیکربندی دستگاه وجود ندارد و دستگاه به خودی خود آماده استفاده است. علاوه بر همه این موارد، شبکه‌های ارتباطی جدید مانند LTE-M، اینترنت اشیا ان‌بی و فایو‌جی امکان کاربردهای بیشتری را فراهم می‌آورند.
به طور خلاصه، اینها تنها اشاره کوچکی بود به گستره عظیمی که شهرها به لطف داده‌ها می‌توانند انجام دهند و فرصت‌های تحول مثبت شهری با استفاده از فناوری‌ها، ورای همه موارد یاد شده است.
منبع: بابک جمالی