تفکر طراحی چیست و چه اهمیتی دارد؟
اگر در طراحی‌هایمان افراد ناتوان را درنظربگیریم همگی سود می‌بریم
هرگز نمی‌توان صدای خنده کنار دوستان یا لالایی مادر قبل از خواب، یا جاری شدن آب در جویبار را فراموش کرد. اما الیز روی در ده‌سالگی با کاهش تدریجی شنوایی با این ترس روبه‌رو شد و به فاصله پنج سال پس از آن به طور کامل ناشنوا شد. او که مدتی وکیل حقوق معلولان بوده، پس از دعوت به همکاری در کنوانسیون دفاع از حقوق معلولان سازمان ملل، ناگزیر بود به‌سرعت سیاست بین‌الملل را بیاموزد؛ اما در این مسیر با صرف انرژی فراوان تلاش می‌کرد تا دیگران را برای درک مناسب توانمندی‌های معلولان مجاب سازد.
الیز روی معلولیت ناشنوایی خودش را یکی از بزرگ‌ترین هدایای زندگی‌اش می‌داند و معتقد است برداشتی ویژه از جهان دارد و این تجربه خاص موجب شده افرادی مانند او قادر به ایجاد دنیایی بهتر برای معلولان و سایرین باشند. او طرحی را که در ذهن داشت تفکر طراحی نامیده و معتقد است این ابزار می‌تواند به شیوه‌ای قدرتمند برای حل برخی مشکلات معلولان و غیرمعلولان به کار آید.
در همین زمینه می‌گوید: « تفکر طراحی روشی برای حل مسئله و شامل پنج مرحله است. مرحله نخست تعریف مسئله و درک ابعاد و محدودیت‌های آن است؛ دوم توجه به واقعیت‌های زندگی مردم و ایجاد ارتباط با این واقعیت‌ها؛ سوم ارائه طرح‌های جدید، هرچه بیشتر و جاه‌طلبانه‌تر بهتر؛ چهارم گردآوری و آزمایش هر چیزی که برای دستیابی به راه‌حل مسئله مفید است؛ و در انتها اجرای راه‌حل‌ها.»
|
وارن برگر (نویسنده) می‌گوید که «تفکر طراحی» به شما یاد می‌دهد طور دیگری نگاه کنید، نگاه خودتان را عوض کنید، از نو بسازید و دست به آزمایش بزنید و از همه مهم‌تر اینکه آن سوال‌های احمقانه را از خودتان بپرسید. متفکران طراح معتقدند که همه خلاق هستند. آن‌ها به گرد آمدن افراد با اندیشه‌های متفاوت اعتقاد دارند، چرا‌که می‌خواهند عقاید متفاوت را با هم به اشتراک بگذارند. همه را جمع کنند، و درنهایت چیز جدیدی بسازند.
«تفکر طراحی» ابزاری کارآمد در همه زمینه‌هاست و الیز که نتیجه استفاده از این توانایی را دیده بود تصمیم گرفت به دانشگاه برگردد و در دوره کارشناسی «طراحی اجتماعی» تحصیل کند. او در ادامه فعالیت‌هایش درمی‌یابد که راهکارهای بسیاری وجود دارد که ابتدا برای افراد معلول بوده اما مورد استقبال عموم واقع شده. به طور مثال پیامک از ابتدا برای افراد ناشنوا ایجاد شده اما عموم افراد آن را پسندیده و مورد استفاده قرار دادند، همچنین ابزار سیب‌زمینی‌پوست‌کن ابتدا برای افراد مبتلا به التهاب مفاصل طراحی شد اما به اندازه‌ای راحت بود که همه آن را دوست داشتند.
شاید برایتان جالب باشد
از قهرمان بدون پا یاد بگیریم
|
«در تمام عمر یک متفکر طراح بودم. نیاز دائم به تطبیق با شرایط مختلف، از من طراحی توانمند در حل مشکلات ساخته است. این کارها را با همه محدودیت‌های خودم انجام داده‌ام. اخیرا برای یک موضوع کاری به هائیتی رفتم. آنجا وضعیت واقعا دشوار بود و من مدتی را با ۳۰۰ ناشنوای اسکان داده‌شده پس از زلزله سال ۲۰۱۰ گذراندم.»
با گذشت پنج سال و نیم از زلزله، هنوز برق و آب آشامیدنی نداشتند و هیچ فرصت شغلی موجود نبود. سازمان‌های فعال بشردوست یک‌به‌یک وارد منطقه شدند اما آن‌ها به جای بررسی و تطبیق طرح‌های خود با وضعیت مردم، با طرح‌های آماده آمده بودند. سازمانی به افراد ناشنوا تعدادی بز و مرغ داد اما نفهمیدند که به دلیل عمومیت گرسنگی شدید در میان مردم، زمانی که ناشنوایان خواب بودند، افرادی به حیاط خانه آن‌ها وارد می‌شدند و حیوانات را می‌دزدیدند.
بالاخره زمانی رسید که همه حیوانات از دست رفتند. فرض کنید اگر آن سازمان زمانی را صرف بررسی وضعیت زندگی ناشنوایان و دیگر مردم کرده بود، شاید به راه‌حلی می‌رسید مانند اینکه یک لامپ خورشیدی را برای روشن نگه داشتن آغل حیوانات در شب فراهم کند، تا از ایمنی آن‌ها مطمئن شود.
بنابراین اجازه دهید افرادی مانند من به شما کمک کنند، اجازه دهید افراد معلول به شما کمک کنند تا سایر جوانب امور را ببینید و مشکلات را حل کنید.
