داستان لودویگ ماریشن و حمام جادویی‌اش

باهوش‌ترین مغز جوان دنیا با پول توجیبی خود چه کرد؟

لودویگ ماریشن، در مرز لیمپوپو و پامولانگا، در روستایی کوچک به نام «موتِ تِما» بزرگ شده. در این روستا میزان عرضه آب و برق همانند آب‌وهوا غیرقابل‌پیش‌بینی است، لودویگ در این شرایط سخت بزرگ شده. زمانی که ۱۷ سال داشت و با تعدادی از دوستان در زیر آفتاب دلپذیر زمستانی نشسته بود، یکی از بهترین دوستانش به او گفت: «چرا کسی چیزی اختراع نمی‌کند که بتوان آن را به‌راحتی روی پوست مالید و نیازی به حمام کردن نباشد؟» فکر کردم: «اگر چنین چیزی باشد من خریدار آن هستم؟»

به این ترتیب لودویگ تحقیق مختصری می‌کند و آمار تعجب‌آوری می‌یابد. بیش از ۵/۲ میلیارد انسان در سراسر جهان دسترسی مناسب به آب و بهداشت ندارند. ۴۵۰ میلیون نفر از آن‌ها در آفریقا و ۵ میلیون نفر از آن‌ها در جنوب آفریقا هستند. در این محیط بیماری‌های مختلف رشد کرده است که حادترین آن‌ها تراخم است. تراخم نوعی عفونت چشم است که در اثر ورود میکروب به چشم ایجاد می‌شود و تداوم این عفونت منجر به کوری دائمی می‌شود. این بیماری هرساله موجب کوری دائمی ۸ میلیون نفر می‌شود. نکته عجیب اینکه تنها کار لازم برای جلوگیری از عفونت تراخم، نه دارو، نه قرص، نه تزریق، بلکه شستشوی صورت است. پس از مشاهده این آمارهای تکان‌دهنده، با خودش فکر می‌کند: «با اینکه من خودم این کار را نمی‌کنم و این حقیقت است که حمام کردن را دوست ندارم، حداقل می‌بایست آن را برای نجات دنیا اختراع کنم.» پس چون کامپیوتر ندارد با گوشی موبایل کوچکش که آن را اسب کوچولوی وفادار می‌نامد به جستجو در اینترنت می‌پردازد. جستجو درباره لوسیون‌ها، کرم‌ها، ترکیبات، و نقاط ذوب، و میزان سمی بودن آن‌ها.

به این ترتیب لودویگ در جاده‌های سنگ و شنی لیمپوپو، با پول‌توجیبی هفتگی ۵۰ رَند، راهی برای حمام نکردن پیدا کرد. سال گذشته گوگل او را یکی از باهوش‌ترین مغزهای جوان دنیا نامید و اینک او بهترین دانشجوی سرمایه‌گذار در جهان است.

البته درس علوم دبیرستان هم به کمکش می‌آید و نهایتا یک فرمول کوچک را روی یک تکه کاغذ می‌نویسد. با آماده شدن فرمول، نوبت به اجرا می‌رسد. به این ترتیب او چهار سال را به‌سرعت پشت سر می‌گذارد، پس از نوشتن ۴۰ صفحه طرح کاری در گوشی موبایلش، و با درج حق انحصاری کارش، او در کل کشورش جوان‌ترین فردی است که حق انحصاری دارد. به این ترتیب او DryBath (حمام خشک) اولین لوسیون جایگزین حمام در دنیا را اختراع می‌کند. لوسیونی که روی پوستتان می‌مالید و واقعا نیازی به حمام ندارید. لودویگ پس از تلاش برای امتحان آن در یک دبیرستان با وجود امکانات محدود، به دانشگاه می‌رود و افرادی را ملاقات می‌کند تا این طرح را اجرا کند. آن‌ها یک محصول کاملا عملی در دست دارند که آماده روانه شدن به بازار موجود است.

بدین ترتیب آن‌ها درباره تبلیغات و بازاریابی نکاتی را فرا می‌گیرند، از جمله اینکه در جوامع کم‌درآمد خرید به صورت عمده انجام نمی‌شود. آن‌ها اجناس مورد نیاز را خریداری می‌کنند. در «الکس» یک نفر یک باکس سیگار نمی‌خرد بلکه او هرروز یک سیگار می‌خرد، هرچند گران‌تر است. بنابراین آن‌ها DryBath را در کیسه‌هایی کوچک بسته‌بندی کردند، بسته‌هایی که تنها لازم است آن را از وسط نصف کنید و فشار دهید تا محتویاتش بیرون بیاد. نکته جالب اینکه یک کیسه برای یک حمام کافی است. پس از درست کردن این مدل، چیزهای زیاد دیگری هم در مورد عملی کردن محصول فرامی‌گیرند، مثل اینکه حتی جوانان قشر ثروتمند حومه شهر نیز به‌راستی خواهان DryBath هستند. «ما فهمیدیم که با هربار صرف نظر کردن از حمام، قادر به صرفه‌جویی ۸۰ میلیون لیتر آب و همچنین دو ساعت وقت برای بچه‌های روستایی هستیم. این به معنای روزانه دو ساعت وقت بیشتر برای مدرسه و انجام تکالیف است، و دو ساعت وقت بیشتر برای اینکه خیلی ساده یک بچه باشند.»

مطالب پیشنهادی:
چرا نباید به روی مشکلات چشم ببندید

۵باور اشتباه که رویای یک کارآفرین را نابود می‌کند

با تولید این محصول، آن‌ها در آستانه فروش آن در سطح چندملیتی و ورود به بازار فروش هستند. به این ترتیب لودویگ در جاده‌های سنگ و شنی لیمپوپو، با پول‌توجیبی هفتگی ۵۰ رَند، راهی برای حمام نکردن پیدا کرد. سال گذشته گوگل او را یکی از باهوش‌ترین مغزهای جوان دنیا نامید و اینک او بهترین دانشجوی سرمایه‌گذار در جهان است. او نخستین آفریقایی است که به این لقب مفتخر شده، اما خودش می‌گوید: «چیزی که به‌راستی من را متحیر می‌کند این است که من تمام این کار را فقط به این خاطر انجام دادم که نمی‌خواستم حمام کنم.»

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.