سرویس های پرداخت و میدان رقابت شرکتهای بزرگ فناوری
گوشیهای هوشمند ما جای ام پی تری پلیرها، دوربینهای عکاسی و دستههای بازیهای ویدیویی را گرفتهاند، ولی جایگزین کیف پولمان نشدهاند. علیرغم اینکه امکان پرداخت در همهی گوشیهای اندروید و آیفون وجود دارد، ولی اغلب مردم استقبال چندانی از سرویس های پرداخت این چنینی نمیکنند.
طبق نظرسنجی سایت اخبار مالی PYMNT.com ، تنها 21 درصد از کاربران اپل، 14 درصد از کاربران سامسونگ و 10 درصد از کاربران اندروید، از سرویس های پرداخت تلفن همراه استفاده کردهاند. خبر بدتر اینکه بیشتر افرادی که یکبار این سرویسها را امتحان کردهاند، دوباره به پرداخت نقدی یا کارت اعتباری بازگشتهاند.
دنیل سوکا، کارشناس پرداختهای موبایلی و مدیر وبسایت Mobile Money Matters میگوید:«در حال حاضر سه فاکتور اصلی مانع از این میشوند که پرداخت توسط کیف پولهای دیجیتال به یک فرهنگ فراگیر تبدیل شود: گزارهی ارزش، عدم دسترسی عمومی و ترس. مردم از خودشان میپرسند پرداخت توسط گوشی موبایل چه ارزشی برای آنها ایجاد میکند؟ آنهم وقتی کارتهای اعتباری به این خوبی عمل میکنند.»
پاسخهای نظرسنجی PYMNT.com این موضوع را تائید میکند. پاسخدهندگان مهمترین علت عدم استفاده از سرویسهای پرداخت گوشی همراه را، که نامطمئن و غیر امن به نظر میرسد، رضایت از روشهای پرداخت فعلی خود میدانند.
اگر شما هم تابهحال از گوشی خود برای پرداخت هزینهی خرید استفاده کرده باشید، این موضوع را متوجه شدهاید. اغلب اوقات کارت کشیدن بسیار راحتتر از بیرون آوردن تلفن همراه، باز کردن قفل آن و سپس تکمیل فرایند خرید است. بهعلاوه، شما باید اطمینان داشته باشید که فروشگاه موردنظر این تکنولوژی را پشتیبانی میکند. آخرین چیزی که یک نفر میخواهد این است که در یک پلتفرم مالی موبایل ثبتنام کند و پس از مراجعه به فروشگاههای مختلف، متوجه شود که آنها این متد پرداختی را نمیپذیرند.
سوکا میگوید: «اگر میخواهیم پرداخت دیجیتال را متداول کنیم، ضروری است که این روش همهجا کار کند و پاسخگو باشد. به همین دلیل است که از کارتهای اعتباریمان راضی هستیم، زیرا آنها همیشه و همهجا پذیرفته میشوند. ولی پایانههای پرداخت تلفن همراه هنوز فراگیر نشدهاند. برخی از آنها از NFC استفاده میکنند و برخی دیگر با اسکن کدهای QR کار میکنند. اپل پی با اندروید پی سازگاری ندارد و فروشنده نمیداند از بین اینهمه روشهای مختلف، کدام را انتخاب کند.»
درحالیکه در کلانشهرها، سرویس های پرداخت از طریق گوشی همراه، بیشتر معطوف کسبوکارهای بزرگ است، خارج از شهرها مشکلات این روش چند برابر میشود. طبق نظرسنجی شرکت جی پی مورگان چیس، تنها 36 درصد از فروشندهها و تجار کیف پولهای دیجیتال را میپذیرند. تعجبآور اینکه 69 درصد از آنان انتظار دارند تا 5 سال آینده اغلب انتقالهای مالی آنها از طریق کیف پول دیجیتال صورت گیرد. حالا به آن روی سکه نگاه کنیم. تنها 41 درصد از مشتریان معتقدند تا 5 سال بعد از گوشی همراه برای پرداخت هزینه استفاده میکنند.
بن کالوین، معاون ارشد راهکارهای امنیتی و پردازش مسترکارت در آمریکای شمالی میگوید:«این وضع درست مشابه وقتی است که دبیت کارتها تازه معرفیشده بودند. مصرفکنندهها میخواهند حس کنند روش پرداختشان از امنیت کافی برخوردار است و مهمتر اینکه، این روش همهجا قابلاستفاده است.»
بیشک این اطمینان بهمرور زمان و بر اثر تجربه حاصل خواهد شد. بااینحال پیشرفت این روند بسیار کندتر از چیزی است که انتظار میرفت. به نظر میرسد حتی اگر این تکنولوژی بهخوبی پاسخگو باشد و همهجا در دسترس باشد، بازهم شهروندان برای تغییر عادات پرداختی خود، به دنبال دلیلی قانعکننده می گردند. کالوین میگوید:« مردم میپرسند: آیا این روش بهتر از روشی است که الآن استفاده میکنیم؟ و این سؤال معمولاً منجر به سؤالات دیگری میشود، مثلاً: آیا این روش آسانتر و سریعتر است؟ یا هنگام استفاده از آن احساس امنیت بیشتری خواهیم داشت؟»
سرویس های پرداخت موبایلی و مسأله امنیت
مسئلهی امنیت پرداخت از طریق گوشی همراه نیز مسئلهی جالبی است. همیشه ترسی عمومی وجود دارد که ممکن است پرداخت از طریق موبایل امن نباشد، ولی ریشهی این ترس به اطلاعات شخصی برمیگردد. یکی از تحقیقات مسترکارت نشان میدهد که 77 درصد از آمریکاییها، از اینکه اطلاعات مالی و ارقام امنیت اجتماعیشان به سرقت برود، میترسند. حتی 55 درصد آنها ترجیح میدهند عکسهایشان در اینترنت منتشر شود تا اینکه اطلاعات مالیشان به سرقت برود.
نگرانی در مورد از دست دادن پول و اطلاعات شخصی، کاملاً قابلدرک است. اما وقتی مسئلهی تلفن همراه مطرح است، این ترسها از کجا ناشی میشوند؟
سوکا میگوید: «معاملهای که بهوسیلهی پرداخت تلفن همراه انجام میشود، امنتر از معاملاتی است که با کارت صورت میگیرد. وضعیت کنونی شبیه به اولین روزهای پرداخت اینترنتی است. آن زمان هم هیچکس نمیخواست اطلاعات کارت اعتباریاش را آنلاین وارد کند؛ چراکه مردم میترسیدند هکرها این اطلاعات را بدزدند. حالا هم همان روند و نگرانیها را در مورد پرداخت موبایلی شاهدیم.»
ازآنجاکه سرویسهای پرداخت اپل پی، سامسونگ پی و اندروید پی همگی تکنولوژیهای بازی هستند، به مردم اجازه میدهند که از کارتهای مختلفی استفاده کنند. اما اگر کسی بخواهد به تراکنشی اعتراض کند، باید به بانک یا موسسهی اعتباری صادرکنندهی کارت مراجعه کند.
گوشیهای هوشمند بهطور بالقوه مدام لایههای امنیتی بیشتری را به پروسههای خود اضافه میکنند. امروزه مردم از گوشیهایی استفاده میکنند که قابلیت تشخیص مکان، سنسور اثرانگشت و حتی حوزهای برای بررسیهای رفتاری دارند. کالوین میگوید:«بیومتریکهای رفتاری، سطح بالایی از احراز هویت را محقق میکنند که مصرفکننده حتی متوجه آنهم نمیشود. بهاینترتیب آنها تجربهای غیر فرسایشی را فراهم میکنند.»
مسترکارت اخیراً شرکت NuData را خریداری کرده است. NuData یک شرکت امنیتی است که اطلاعات بیومتریک و رفتاری افراد را در هرلحظه ثبت میکند و برای آنالیزهای آنلاین، اپلیکیشنهای موبایل و تعاملات گوشیهای هوشمند مورد تجزیهوتحلیل قرار میدهد. بنابراین میتواند کاربران واقعی و معتبر را از خلافکاران تشخیص دهد و اگر معاملهای با چنین ریسکهایی مواجه بود، اعلامخطر کند.
بیشتر بخوانید: معرفی کیف پولهای دیجیتال
به لحاظ امنیتی، این تکنولوژی میتواند زندگی را برای مجرمان بسیار سخت کند. از طرفی دیگر، مزایای چنین سرویس های پرداخت این است که دنیای کسبوکار را بهجایی میرساند که روزی، ما وارد فروشگاهی میشویم، آنچه را که میخواهیم برمیداریم و بدون کارت کشیدن یا استفاده از NFC، از فروشگاه بیرون میآییم و هزینهها حساب میشوند.
سوکا آیندهای را به تصویر میکشد که در آن، گوشیهای هوشمند ارزشی بیشتر برای خریداران و فروشندگان میآفرینند. او این آینده را چنین توصیف میکند:
شما به مرکز خرید میروید و از اپلیکیشن موبایلتان برای دسترسی به پارکینگ VIP استفاده میکنید، چراکه شما یک خریدار ارزشمند محسوب میشوید. حالا مرکز خرید میداند که شما وارد شدهاید و برای شما یک نوتیفیکیشن میفرستد که ژاکتی که قبلاً بهصورت آنلاین جستجو کرده بودید، در انبار موجود است. شما از مپهای داخلی گوشی استفاده میکنید تا مغازهی موردنظر را بیابید. هنگامیکه به مغازه رسیدید، سیگنالی به کارمندان فرستاده میشود که حضور شما را اعلام میکند. هیچ ثبت نامی وجود ندارد، ولی متصدی فروشگاه یک آیپد در دست دارد که تصویر شما و مشخصات و جزئیات سفارشتان را نشان میدهد. ژاکت شما آماده است و آنها اشاره میکنند که در صورت تمایل، به ازای این ژاکت میتوانید یک پیراهن رایگان هم دریافت کنید. شما ژاکت را امتحان میکنید و پیراهنی هماهنگ با آن انتخاب میکنید و بهراحتی از مغازه بیرون میروید. رسید خرید برای شما ایمیل میشود.
این یک خرید شخصی است که در فضای ابری پردازش میشود و با تلفن و پروفایلتان در فروشگاه تصدیق و شناسایی میشود.
سوکا میگوید امتیازات وفاداری به برند، پیشنهادات ویژه و تعامل مشتری، همه با یک حقیقت احاطهشدهاند که نشان میدهد که این روش، امنتر از استفاده از کارت اعتباری است. این یک ترکیب برنده است.
نگرانیهای امنیتی مردم قابلدرک است. سیستمی که سوکا از آن سخن میگوید، برای عملی شدن به توافق و تائید مردم نیاز دارد. گرچه همین حالا هم سطح پیگیری گوشیهای هوشمند، شگفتآور است. در حال حاضر نیز برخی از شرکتها با استفاده از ترکیب اپلیکیشنها و امواج و سیگنالها، گردش مردم را در فروشگاه رصد میکنند و میتوانند بگویند که برای مثال، این فرد ده دقیقه در مقابل تلویزیون جدید اولد الجی ایستاده است.
شرکتهایی که در زمینهی پرداخت موبایلی باهم رقابت میکنند، دلیل خوبی برای این کار دارند. این موضوع صرفاً به یک دریافت و پرداخت مربوط نیست. شاید والمارت با کیف پول دیجیتال خود میزانی سودآوری داشته باشد، اما مسئلهی اصلی این است که این دادهها، برای شرکتها مهم هستند. سوکا میگوید:« اگر من با کارت اعتباری خرید کنم، شرکت فقط متوجه میشود که من چه میزان پول هزینه کردهام. اما آنها میخواهند بدانند که من چه چیزی خریدهام.»
میدانیم که غولهای تکنولوژی نظیر گوگل، ارزش بسیار زیادی برای دادههای بزرگ قائلاند. به همین دلیل رقابت در بازار پرداخت تلفن همراه، بالا خواهد گرفت. اما درحالیکه ارزش این روند برای فروشندهها و تجار و تهیهکنندگان خدمات پرداخت مشخص است، سود آن برای ما هنوز کاملاً واضح نیست.
ایدهی خلاص شدن از همهی کارتهایی که با خود حمل میکنیم و ذخیرهی آنها روی یک پلتفرم، ایدهی جذابی است، ولی کافی نیست. حتی زمانی که پرداخت از طریق موبایل فراگیر شود، بازهم باید از امنیت آن اطمینان داشته باشیم. عرضهکنندگان این خدمات، هنوز مجبورند مردم را متقاعد کنند و بزرگترین مانع فعلی، سختی استفاده از این روش است.
منبع:Digital Trends
مترجم: بابک جمالی