MVP یا محصول بد؟!

توصیه‌ای از سامان فائق به عاشقان استارتاپ‌

این روزها در اکوسیستم استارت‌آپی استفاده اشتباه از عبارت MVP که به آن حداقل محصول پذیرفتنی نیز گفته می‌شود زیاد به چشم می‌خورد. تقریبا اکثر استارت‌آپ‌هایی که به دنبال سرمایه هستند سعی دارند تا یک محصول اولیه را به سرمایه‌گذار ارایه نمایند و نظر او را برای سرمایه‌گذاری جلب کنند غافل از اینکه حداقل محصول پذیرفتنی به معنی یک محصول بد نیست و متوجه نیستند که یک محصول بد در طول زمان و با جهدهای فراوان تبدیل به یک محصول خوب نخواهد شد.

حداقل محصول پذیرفتنی یا همان MVP ویرایشی از محصول است که ویژگی‌های کافی برای خلق رضایت در مشتری را فراهم می‌کند و به او دیدی می‌دهد که محصول در آینده به چه ویژگی‌های دیگری تجهیز خواهد شد و چگونه خدمات بهتری را ارایه خواهد کرد. این محصول به خودی خود حتما کیفیت مناسبی باید در بخش‌های مختلف داشته باشد و ما مجاز نخواهیم بود تا به بهانه اینکه این محصول اولیه است از کیفیت و دلیل محکمی که کاربر را به خود جذب خواهد کرد دور باشیم و حداقل‌های کیفی را رعایت نکنیم.

اصلی‌ترین مواردی که باید در ارائه یک MVP رعایت کنیم به شرح زیر است:

• دلیل اصلی اینکه ما محصول را به صورت MVP ارایه می‌کنیم این است که زمان ورود به بازار را کوتاه کنیم و در صورتی که رقیب مشابهی در بازار وجود نداشته باشد بتوانیم سرعت جذب کاربر را بدون رقیب و پرداخت هزینه‌های رقابت بالا ببریم و در نهایت سهم بازار خوبی را قبل از دیگران نصیب خودمان کنیم.
• همین که ما در زمان کوتاه‌تری به بازار وارد می‌شویم باعث می‌گردد تا درآمد زودهنگامی را کسب کنیم. این موضوع به کاهش هزینه‌های جاری کمک بالایی می‌کند. در واقع بخشی از هزینه‌های جاری از منبع درآمد تامین خواهد شد.
• ارایه MVP به ما کمک خواهد کرد تا ذایقه کاربران را در همین مقطع متوجه شویم و با صرف هزینه‌های بسیار کمتر نسبت به بهینه‌سازی محصول اقدام کنیم.
• ارایه MVP به ما کمک خواهد کرد تا فرضیات قبلی در خصوص زیر ساخت‌های مورد نیاز بیشتر به واقعیت نزدیک کنیم و برای توسعه آنها برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشته باشیم.