داستان موفقیت 5 استارتاپ اینترنت اشیا- قسمت دوم

برخی از شرکت‌های اینترنت اشیا به رغم عمر کم خود از دستاوردهای خوبی در زمینه اینترنت چیزها برخوردار بوده‌اند. مانند قسمت اول داستان استارتاپ‌های موفق اینترنت اشیا، دراینجا نیز به داستان موفقیت دو استارتاپ دیگر و نیز نکات لازم برای توجه به هنگام ورود به عرصه کسب‌وکار در زمینه اینترنت اشیا می‌پردازیم:

Withings

برآوردها نشان داده است که بین سال‌های 2015 و 2020 بازار جهانی مراقبت‌های سلامتی و مرتبط با اینترنت اشیا تا 37.6 درصد رشد خواهد کرد و از مرز 117 میلیارد دلار می‌گذرد. جای تعجب نبست که استارتاپ‌های بسیاری می خواهند سهمی از این بازار داشته باشند. Withings یکی دیگر از شرکت‌های فرانسوی این فهرست، حدود 10 سال پیش تأسیس شد. این استارتاپ با مقیاس وای فای خود در سال 2009 که تحلیل توده چربی را اجرا می‌کرد و موفقیت‌های کاربر را (درصورت تمایل) در توئیتر به اشتراک می‌گذاشت در سطح جهانی شناخته شد. به لطف موفقیت این گجت و پوشش گسترده رسانه‌ای، این شرکت 3.8 میلیون دلار اعتبار جذب کرد و توانست دو محصول دیگر نیز توسعه دهد- یک ردگیر فشار خون متصل به آی فون به کمک یک اپلیکیشن کمکی و یک مانیتور نوزاد. زنجیر محصولات موفق اینترنت اشیا در Withings این موارد را نیز شامل می‌شود: Smart Body Analyzer، ترازوی متصل برای بچه‌ها و نیز Aura یک ساعت هشداردهنده فناوری پیشرفته که شما را با موسیقی مطلوبتان و یک طلوع آفتاب شخصی بیدار می‌کند. این شرکت در آوریل سال 2016 با 191 میلیون دلار نقد به تملک نوکیا درآمد و تحت برند خودش به ساخت گجت‌های هوشمند ادامه می‌دهد.

نکته اصلی داستان موفقیت استارتاپ Withings این است: انجام دادن یک کار بزرگ احتمالاً شما را از فرش به عرش نمی‌رساند. با این وجود، موفقیت تجاری اولیه به شما زمان دقیقی برای کار کردن روی پروژه بعدی‌تان و نیز جلب و جذب چند سرمایه گذار می‌دهد.

Insulin Angel

بیش از 29 میلیون شهروند آمریکا از دیابت رنج می‌برند. 34 میلیون نفر دیگر در صورتی که ورزش نکنند و عادات خوردن خود را تغیر ندهند در عرض 5 سال به این بیماری مبتلا می‌شوند. اگر تشخیص داده شود که شخصی به دیابت نوع اول مبتلا است پانکراس او از تولید انسولین باز می‌ماند؛ ورمونی که قند خون را در سطح نرمال نگه می‌دارد. چنین بیمارانی باید تحت درمان انسولین قرار بگیرند. شبیه واکسن‌های دیگرریال این هورمون نیز باید در دمای معین (15 تا 25 درجه سانتی‌گراد) نگهداری شود تا پایدار و مؤثر باقی بماند.

Insulin Angel استارتاپی است که توسط امین زایانی (مبتلا به دیابت نوع 1) و استیو میلر (که فرزندش به دیابت مبتلا است) تأسیس شد. این استارتاپ سازنده گجتی هوشمند است که درجه حرارتی که در آن انسولین نگهداری می‌شود رصد می‌کند، به بیماران اطلاع می‌دهد که کجا باید دارو را قطع کنند. این گجت کوچک و شبیه یک جاسوئیچی است. از حسگرهای درجه حرارت و مجاورت جغرافیایی استفاده می‌کند و باید درون یخچال یا محفظه دارو نگهداشته شود. Insulin Angel خواناهای حسگر را از طریق بلوتوث به اپلیکیشن اندروید/ آی او اس اختصاص داده شده ارسال می‌کند. پایگاه داده داروهای این استارتاپ 30 مورد از پر استفاده ترین انسولین‌ها را دارا است. این شرکت در آوریل 2015 یک کمپین Indiegogo راه‌اندازی کرد. هرچند که از رسیدن به هدف 55 هزار دلاری خود بازماند اما در فستیوال Pioneer Festival شرکت کرد، خودش را به چهار استارتاپ فینال رساند و برنده یک جایزه 20 هزار دلاری شد. این استارتاپ با موفقیت به مرحله پیش تولید وارد شد و به فضای کاری مشترک بتا هاوس در برلین نقل مکان کرد. بنیانگذاران این استارتاپ درحال حاضر این طرح را دارند که از پرداخت‌های یک زمان به فری‌میوم انتقال یابند و با یادآوری زمان انقضا و گزارش اتلاف، اپلیکیشن Insulin Angel را ارتقا دهند.

درسی که از داستان موفقیت این استارتاپ می‌توان گرفت این است: ساختن گجت‌های هوشمند واقعاً شبیه به توسعه اپلیکیشن موبایل است؛ اگر می‌خواهید موفق شوید باید یک مسئله پیدا کنید و به راه‌حلی غیرمعمول بیندیشید. Insulin Angel با یک تیر دو نشان زد: گجتش می‌تواند به طرز بارزی زندگی بیماران مبتلا به دیابت را بهبود بخشد و به بیمارستان در کاهش اتلاف انسولین تا بیش از 30 درصد کمک کند.

داستان موفقیت خود را با توجه به نکات زیر شکل دهید

کوین اشتون در سال 1999 اینترنت اشیا را به عنوان نوعی محیط توصیف کرد که در آن ابژه‌های متفاوت به شناسنده‌های یگانه مجهز هستند که در سراسر یک شبکه به گردآوری و تبادل داده می‌پردازند و تعامل‌های انسان با انسان یا انسان با رایانه را به حداقل رسانده یا حتی حذف می‌کنند. حالا پس از گذشت حدود 20 سال ما در جهانی مملو از ماشین‌های خود ران و امن، ترموستات‌های هوشمند و مچ‌بندهای فیت بیت زندگی می‌کنیم. ارزش جهانی اینترنت اشیا تا سال 2020 به 14.4 تریلیون دلار خواهد رسید. آینده همینجاست اما در عین حال یک آشوب زیبا است. قابلیت هم‌کنش‌پذیری همچنان موضوع حیاتی است با اینکه اتفاق‌های مثبتی پیرامون آن افتاده است. شرایط ویژه تعامل‌پذیری سامانه‌ها که توسط BSI و HyperCat منتشر شد خوشبختانه به شرکت‌های اینترنت اشیا این امکان را داد تا واسطه‌های کاربری نرم‌افزاری را استاندارد کنند و داده‌های حسگری را که توسط گجت‌های شخص ثالث تولید می‌شود شناسایی کند. Invoxia با موفقیت Alexa APIs را در Vivo Acoustic اغام کرد. Intel یک پلتفرم اینترنت اشیا ساخت که در آن گجت‌های هوشمند از وجود یکدیگر و محیط پیرامون خود آگاه هستند. البته کاستی‌های امنیتی نیز وجود دارد و مسائل اتصال را هم نباید فراموش کرد. اینترنت اشیا برخلاف اینترنت، ارتباط تنگاتنگی با واقعیت روزانه ما دارد و بنابراین با قوانین زمان، مسافت و فیزیک سر و کار دارد. راه حل‌های اینترنت اشیا می‌توانند به طور بالقوه هزینه‌های نگهداری تجهیزات را تا 30 درصد پایین بیاورند اما اشیای هوشمند شما چطور قرار است در محیطی مرطوب، 100 مایل دور از شهر بدون تلفن یا اتصال به وای فای ارتباط برقرار کنند؟ نمی‌خواهیم ذوق شما را کور کنیم بلکه می‌خواهیم موفق شوید. در شرایطی که شما یک استارتاپ هستید اینترنت اشیا می‌تواند به راحتی میل شما برای تبدیل شدن به یک فرد موفق در تجارت را نابود کند و انبوهی از قرض و وام را بر شما تحمیل کند.

یک ایده جاودان در کسب‌وکار داشته باشید

لازم است این سؤال را از خودتان بپرسید که آیا گجت آینده شما هیچ مسئله‌ای را در جهان واقعی حل می‌کند؟ اگر بله، جای امیدواری است و ما یک قدم جلو هستیم. پیش از اینکه شروع به ساخت یک دستگاه متصل کنید باید در مورد رقابت خود تحقیق کنید، نقاط قوت و ضعف رقبا را تعریف کنید و به ویژگی‌هایی فکر کنید که به بیرون راندن رقبا از میدان کمک می‌کند.

مثال ما Invoxia است. هرچند که صفحه نمایش Triby کوچک است اما این گجت اکنون از Amazon Alexa خیلی رقابتی‌تر است. همچنین شما باید در مورد فرایند پول سازی هم فکر کنید. قرار است کسب‌وکار تان با پرداخت یک زمان پیش برود یا فری‌میوم؟ بازار هدف شما چیست؟ آیا شما تسهیلاتی برای کالای خود دارید؟ توزیع را چطور انجام می‌دهید؟ اگر خودتان نمی‌توانید این تحقیق‌ها را انجام دهید بهتر است به یک تحلیل‌گر کسب‌وکار باتجربه اعتماد کنید.

اثبات مفهوم و ساخت نمونه اولیه برگ برنده است

در بیشتر موارد استارتاپ‌های اینترنت اشیا برای تأمین اعتبار دسته‌بندی می‌شوند. سرمایه گذارها هرگز پول خوب خرج کار بد نمی‌کنند و به همین دلیل شما به اثبات مفهوم و نمونه های اولیه نیاز دارید تا سرمایه گذارهای مشترک را قانع کنید که ایده شما عملی است و گجت مورد نظر شما کاکردهای مورد نظر خود را اجرا خواهد کرد. در صورتی که تجربه فنی کمی دارید یا تسهیلات پژوهشی لازم را ندارید باید به یک وندور نزم افزاری قابل اطمینان روی آورید تا این کارها را برایتان انجام دهد. یک شرکت خوب در زمینه توسعه نرم افزاری می‌تواند مواد لازم برای ارائه را نیز برای شما فراهم کند تا بتوانید ایده‌تان را به بهترین شکل عرضه کنید.

فکر بوت استرپ کردن کسب و کار اینترنت اشیای خود را به امید موفقیت از سرتان بیرون کنید

مت تورک، به عنوان یکی از سرمایه گذاران FirstMark که در زمینه آینده اینترنت اشیا مقاله می‌نویسد می‌گوید هر استارتاپ 24 ماه زمان می‌خواهد تا اولین پروژه اینترنت اشیا خود را تکمیل کند. در این دو سال کارهایی مانند تحقیق، ساخت نمونه اولیه، توسعه نرم افزار و نیز هزینه‌های غیر منتظره رخ می‌دهد. هزینه توسعه محصول در اینترنت اشیا به جند فاکتور وابسته است؛ چیزهایی مثل پیچیدگی یک پروژه، قیمت سخت‌افزار و نرخ ساعتی وندور شما. خوشبختانه اینترنت اشیا اکنون در اوج است. استارتاپ‌های اینترنت اشیا در سه ماه اول سال 2016 بالغ بر 800 میلیون دلار اعتبار جذب کردند. با فرض اینکه ایده شما یک کسب و کار مانا را رقم خواهد زد شما همواره می‌توانید از راه Kickstarter، AngelList یا حتی لینکدین پول درآورید. راه اندازی یک محصول همیشه سخت است و بازار اینترنت اشیا نیز از این داستان مستثنا نیست.

مترجم: تمنا منصوری

منبع:R-Style Lab