چرا استارتاپ‌ها باید به ساخت یک اکوسیستم اینترنت اشیا اهمیت دهند؟

اگر درحال راه‌اندازی یک استارتاپ اینترنت اشیا هستید جایتان خوب است. این حوزه یکی از آینده دار ترین عرصه‌های موجود در کسب‌وکارهای فناوری‌های نوین است و شرکت‌های بزرگ درحال تغییر دادن چهره هرچیزی هستند، از مراقبت‌های سلامتی گرفته تا جمع آوری زباله.

با این وجود برخی از کسب‌وکارها صرفاً سمت کاربر را می‌گیرند و بیزینس درخشانی از تارهای درهم تنیده‌ای متشکل از سازمان‌های شریک هستند. خلق پیشنهادها و راه حل‌های کاملاً معطوف به کاربر در اینترنت اشیا است که تمامی جوانب سخت افزار و نرم افزار را پوشش دهد برای یک شرکت بزرگ و کاملاً تثبیت شده غیرممکن است چه برسد به یک استارتاپ و کسب‌وکار یکه و تنها. برای ایجاد اکوسیستم‌های عملیاتی اینترنت اشیا تخصص‌های بسیار گوناگونی وجود دارد- یادتان باشد اکوسیستم‌ها واژه مهمی در اینجاست. به طریقی می‌شود گفت که هیچ چیزی به عنوان یک محصول یا خدمت اینترنت اشیا وجود ندارد؛ بلکه اینترنت اشیا مجموعه ای از شبکه‌های متشکل از سخت افزار و نرم افزار است که درحالت همزیستی به هم متصل هستند.

به عبارت دقیق‌تر، ساختن یک اکوسیستم قوی از شرکا به هنگام پا گرفتن یک کسب و کار کاملاً جدید در اینترنت اشیا اصلی ضروری است .

بیشتر بخوانید: 

۷ کاری که دولت ها باید برای یک اکوسیستم استارتاپی انجام دهند

در اینجا به حوزه‌های تخصصی می‌پردازیم که لازم است پیش از راه انداختن کسب و کار اینترنت اشیا خود به آن فکر کنید:

سخت افزار: حسگرها و اتصال‌دهنده‌ها

البته که اینترنت اشیا با حسگرهای به هم متصل آغاز می‌شود که در سراسر یک سازمان در سخت افزار نصب می‌شود یا در واقع، در محصولات مجزایی نصب می‌شود که آماده برای فروش هستند. یکی از اولین گروه‌های شرکایی که یک کسب‌وکار جدید در اینترنت اشیا باید در مورد آن فکر کند سازمان‌هایی هستند که می‌توانند چنین دستگاه‌هایی را مهندسی و نصب کنند.

اتصالات: انتقال داده

سپس اکوسیستم‌های اینترنت اشیا نیازمند شرکایی هستند که در زمینه شبکه سازی و اتصالات تخصص داشته باشند- یعنی سازمان‌هایی که در زمینه هر پروتکلی که با آن کار می‌کنند کارشناس و خبره هستند. وای فای شاید اولین شکل اتصال باشد که اغلب همه به ذهنشان خطور می‌کند اما NFC، ارتباطات سلولار، بلوتوث و گستره وسیعی از دیگر پروتکل‌ها در بافت‌های متفاوت اینترنت اشیا مورد استفاده هستند. جنبه دیگری که در زمینه اتصالات باید مورد ملاحظه قرار گیرد این است که چطور بخش‌های متحرک و متفاوت در یک شبکه اینترنت اشیا با یکدیگر یکپارچه و متصل می‌شوند، بنابراین یکپارچه کنندگان سیستم‌ها اغلب بخش حیاتی این پازل نیز به حساب می‌آیند.

امنیت: حفاظت از داده‌ها و دستگاه‌ها

امنیت اولویت عمده‌ای برای اینترنت اشیا است و حوزه‌ای است که بیشتر استارتاپ‌ها به سادگی قادر به خدمت رسانی در چارپوب آن نیستند. تأمین امنیت اینترنت اشیا نیازمند گستره‌ای از فناوری‌ها وفرایندها است، از ثبت داده در حال تراکنش و گذار و ثابت گرفته تا تولید هویت‌های یگانه‌ای که اعتبار هر دستگاه متصل موجود روی یک شبکه اینترنت اشیا ویژه را تأیید می‌کند.

بینش: تحلیل داده و عمل

نقطه فروش عمده اینترنت اشیا به طور عمومی توانایی آن برای درو کردن داده‌هایی است که پیش از این نادیده گرفته شده بودند و سپس تبدیل کردن آن داده‌ها به چشم انداز و عمل ملموس. این امر مستلزم موتورهای قدرتمندی است که توانایی تحلیل کمیت‌های گسترده‌ای از داده‌ها و ترجمه کردن آنها با اطلاعات کسب‌و‌کاری قابل فهم است را داشته باشند. در موارد بسیاری به منظور به حداکثر رساندن هوش و عقلانیت کسب شده از یادگیری ماشین و فرایندهایی نظیر هوش مصنوعی و حتی واقعیت افزوده در اینجا بهره‌گیری می‌شود.

همکاری: به اشتراک گذاری

سرانجام اصطلاحاتی نظیر «شهر هوشمند» یا «مراقبت سلامت متصل» را در نظر بگیرید- یعنی تمام بخش‌ها یا صنایعی که شبکه‌های اینترنت اشیا مختلف برای به اشتراک گذاری اطلاعات، یادگیری از یکدیگر و یکپارچه سازی خدمات و داده‌های مجزای پیشین کنار هم جمع می‌شوند. چنین مثال‌هایی اکوسیستم‌های شریک اینترنت اشیا در سطح کاملاً بالغ خود هستند؛ جایی که سازمان‌های دارای تخصص‌های متفاوت برای خلق چیزی حتی بزرگتر از مجموع اجزای خود گرد هم جمع می‌شوند.

البته که این عکس پیچیده‌ای است. با این وجود، درگیر شدن با گستره وسیعی از سازمان‌های شریک، متخصص و تثبیت یافته در واقع بهترین روش برای ساده سازی سفر استارتاپی شما در دنیای اینترنت اشیا است.

منبع: TernPlc

مترجم: تمنا منصوری