زیر بمباران فیلترینگ، چیز زیادی از اکوسیستم استارتاپی باقی نمانده
بابک سهرابی مدیرعامل جاجیگا:
محدودیت در اینترنت مشکلات یکسانی را برای استارتاپ‌ها به وجود آورده است
بابک سهرابی مدیر عامل جاجیگا: کمترین تاثیر فیلترینگ شبکه‌های مجازی برای استارتاپ‌ها، محرومیت از دریافت بازخورد مستقیم و جدایی استارتاپ‌ها از مردم است که مخاطب اصلی پلتفرم‌ها هستند.
مشکلات در بین استارتاپ‌ها یکسان و مشابه است. مشکلاتی که وجود دارد محدودیت در دسترسی به اینترنت بین‌الملل و اعمال تغییر هر روزه بر ستینگ‌های بالادستی برای اتصال به اینترنت بین‌الملل است. ارتباط سامانه‌های داخلی با خارجی یک الزام است. درست است که سرورهای ما داخلی است اما به لحاظ فنی که توضیح اش از حوصله این مصاحبه خارج است، نیاز است که به اینترنت بین‌الملل متصل باشیم.
سرمایه گذاری‌های بسیاری توسط استارتاپ‌ها برای بهره‌گیری از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته و آنها بخشی از فرایند تعریف‌شده برای ارتباط مستقیم با مخاطبان بالقوه و همچنین برای معرفی و پروموت محصولات مبتنی بر فناوری هستند. اختلال در این شبکه ها و اتصال به اینترنت بین‌الملل تمام فرایندها را بسیار سخت می‌کند و این روزها زمان و انرژی بسیاری از ما می‌گیرد.
بخش فنی کار این روزها با کیفیت و سرعت بسیار پایینی انجام می‌شود و و زمان و انرژی بسیاری را به خود اختصاص می‌دهد. درواقع ما بجای تمرکز بر محصول و ارتقا سطح خدمات به مردم، به ناچار تمام تلاش خود را صرف حفظ و پایداری سایت می‌کنیم. اما بحث اجتماعی شاهد شرایط ناگواری برای مردم هستیم. مسلما در این شرایط گردشگری عملا از الویت‌های مردم خارج می‌شود که البته طبیعی است، خود ما هم درگیر شرایط ناگوار کشور هستیم و همه اینها تاثیر مستقیمی بر روی کسب‌وکارهای حوزه گردشگری دارد.
ما به عنوان استارتاپی که در ایران پا گرفتیم به نوعی پیش‌بینی برخی از مسائل را می‌کردیم؛ انگار که یاد گرفته باشیم در کشوری که هر لحظه ممکن است شرایطش نابسامان شود چه باید کنیم. لذا فعلا قادر به ادامه کار هستیم و در حال حاضر برنامه ای برای تعدیل نیرو نخواهیم داشت.
همچنین مزیت رقابتی استارتاپ جاجیگا این است که عملا خیلی بهینه در خصوص هزینه‌ها و نفرات عمل می‌کنیم. به این معنی که تعداد زیادی از افراد را استخدام نمی‌کنیم که در شرایط نابسمان مجبور به تعدیل آنها باشیم ما حتی در دوره کرونا نیز تعدیل نیرو نداشتیم.
توقف برای یک استارتاپ یعنی مرگ
واقعیت این است که اگر فضای مساعد برای رشد استارتاپ فراهم نباشد و فضای بن‌بست فعلی ادامه یابد، استارتاپ‌ها عملا متوقف یا حذف می‌شوند. توقف برای یک استارتاپ یعنی مرگ.
در حال حاضر فعلا ساز و کارها را به صورتی سامان داه‌ایم که بتوانیم نیروهای خود را حفظ کنیم اما مهم ترین نکته‌‌ای که وجود دارد این است که فضای استارتاپی فضای رشد است. فضای استارتاپ مغازه نیست که مشتریان گذری داشته باشد و بتواند که درجا بزند.
ما استارتاپ را راه‌اندازی می‌کنیم که خدماتی را عرضه کنیم و سطح دسترسی به آن را گسترش دهیم و رشد کنیم و رشد بدهیم. اگر این وضعیت ادامه دار باشد و قرار باشد که در بهترین حالت درجا بزنیم، باید بگویم که استارتاپ‌های امثال ما ادامه نخواهند داد و دیگر در این فضا نخواهند ماند.
ما برای ساختن آمده ایم و فقط برای کسب درآمد استارتاپی را راه‌اندازی نکرده‌ایم؛ راه اندازی یک استارتاپ با ریسک ها، ابهام ها و مشکلات فراوانی روبروست. با توجه به مشکلات وچالش های آن راه‌های آسان‌تری برای کسب درآمد وجود دارد که انتخاب امثال من نبوده. هدف ما رشد و پیشرفت و ساختن است و در صورتی که حاصل نشود ما از این فضا کنار خواهیم رفت.
با تداوم شرایط موجود کسانی که با هدف ساختن به این اکوسیستم وارد شده اند یکی یکی از آن خارج می‌شوند و تنها دکان داران دیجیتال در اکوسیستم راکد موجود باقی خواهند ماند.
وضعیت رکود، آخرین وضعیتی است که بسیاری از استارتاپ‌ها در آن مانده‌اند. با توجه به اینکه هر استارتاپی برای گسترش دادن فعالیت خود و ادامه مسیرش به سوی پیشرفت تلاش می‌کند، ماندن و درجا زدن در رکود فایده چندانی برای هیچ استارتاپی ندارد.
بسیاری از کسب و کارها با اشتیاق و با امید به ساختن آینده‌ای بهتر و در جهت ارائه خدمات منحصر به فرد، پا به میدان اکوسیستم تکنولوژی کشور گذاشته‌اند. بیش از یک ماه می‌شود که زیر بمباران فیلترینگ، دیگر چیز زیادی از آن باقی نمانده است.