فقط 7 درصد زنان درباره دستمزد خود صحبت می‌کنند!
چند دلیل برای اینکه چرا زنان به عنوان مدیر کمتر رشد می‌کنند
شریل سندبرگ مدیر ارشد اجرایی فیس‌بوک است، او پیش از این و تا سال 2008 در گوگل مدیر فروش آنلاین بود و اینک در فیس‌بوک امور بازاریابی، توسعه تجاری، و منابع انسانی را اداره می‌کند. پیش از این در بانک جهانی در بخش مربوط به خزانه‌داری ایالات‌متحده مدیر منابع انسانی بود. سندبرگ که رده‌های ارشد مدیریتی در سازمان‌های بزرگی را تجربه کرده است از مشکلاتی می‌گوید که منجر به عدم موفقیت زنان شاغل در کسب مشاغل بالای مدیریتی می‌شود. به اعتقاد او، زنان در دنیا متناسب با توانایی‌هایشان به رده‌های بالای مشاغل مختلف دست پیدا نمی‌کنند.
از 190 رئیس دولت، تنها 9 نفر زن هستند. تنها 13 درصد نمایندگان مردم در سرتاسر دنیا را زنان تشکیل می‌دهند. زنان حداکثر 15 درصد رده‌های ارشد مدیریتی و هیئت‌مدیره شرکت‌ها تشکیل می‌دهند. این اعداد از سال 2002 نه‌تنها تغییری نکرده بلکه به صورت برعکس در حال جابه‌جایی بوده است. حتی در بخش‌هایی مانند سازمان‌های نیکوکاری که به قصد پول‌سازی شکل نگرفته‌اند و فکر می‌کنیم توسط زنان مدیریت و هدایت می‌شوند، حداکثر 20 درصد مدیران را زنان تشکیل می‌دهند.
چگونه آمار زنان در سطوح بالا را تغییر دهیم؟
اجازه دهید بر روی این مطلب تمرکز کنم که هرکدام از ما به‌تنهایی چه کاری می‌توانیم انجام دهیم، و اینکه باید به زنانی که با ما و یا برای ما کار می‌کنند و دخترانمان چه پیامی بدهیم؟ اگر قصد باقی ماندن در بخش کاری جامعه را داریم، پیغام‌های ما چیست؟ در پاسخ به این پرسش‌ها سه پیغام داریم.
پیغام شماره یک: «پشت میز بنشینید و خودتان را نشان دهید.»
زنان به صورت نظام‌یافته‌ای خودشان را دست‌کم می‌گیرند. زنان شاغل درباره خودشان در بخش نیروی کاری مذاکره نمی‌کنند. تحقیق درباره افرادی که در دو سال اخیر از دانشگاه وارد بازار کار شده‌اند، نشان می‌دهد که 57 درصد از مردان ابتدا درباره حقوق سالیانه خود مذاکره می‌کنند، ولی فقط 7 درصد از زنان شاغل در ابتدا درباره حقوق دریافتی سالیانه خود صحبت می‌کنند. و از همه مهم‌تر، مردان موفقیتی که به دست می‌آورند را حاصل کار خود می‌دانند، ولی زنان این موفقیت را به عوامل خارجی دیگر نسبت می‌دهند.
اخبار اکوسیستم استارتاپی ایران در تلگرام آی‌چیزها دنبال کنید
پیغام شماره دو: «همکار خود را به یک همکار واقعی تبدیل کنید.»
آمار این را به‌خوبی نشان می‌دهد که ما زنان شاغل در محل کار پیشرفت بیشتری نسبت به خانه داریم. اگر زن یا مردی به صورت تمام‌وقت کار کند و فرزند هم داشته باشد، زن دو برابر بیشتر از مرد در کارهای خانه و سه برابر بیشتر از مرد برای نگه‌داری فرزندان وقت می‌گذارد، بنابراین چنین زنی دو یا سه شغل دارد، اما مرد فقط یک شغل دارد. من به‌عنوان جامعه‌شناس فکر می‌کنم جامعه برای موفقیت فشار بیشتری به مردان می‌آورد و در مقایسه فشار کمتری به زنان وارد می‌کند.
پیغام شماره سه: «کارتان را قبل از اینکه نیاز به ترک شما باشد، ترک نکنید.»
این نکته طنز عمیقی به همراه دارد. همیشه دیده‌ام که زنان با باقی ماندن در بازار کار اقدامی می‌کنند که درواقع باعث می‌شود آن‌ها از بازار کار کنار گذاشته شوند. از لحظه‌ای که یک زن به بچه‌دار شدن فکر می‌کند، دیگر به ترفیع شغلی نمی‌اندیشد و پروژه جدیدی را قبول نمی‌کند. او دیگر نمی‌گوید: من می‌خواهم این کار را انجام دهم، و شروع به عقب‌نشینی می‌کند. زمانی که بچه‌ای در خانه است، شغل شما باید واقعا خوب باشد تا به آن برگردید، چراکه رها کردن بچه در خانه کار سختی است. برای کار شما نیاز به پاداش است، نیاز دارید احساس کنید که مشغول ایجاد تغییر هستید. اگر از دو سال قبل ترفیع نگرفته‌اید و مرد دیگری این ترفیع را گرفته، و اگر سه سال قبل شما جستجو برای یافتن فرصت شغلی بهتر را رها کرده‌اید، احساس خستگی خواهید کرد. اما کارتان را ترک نکنید، قبل از اینکه نیاز به ترک شما باشد.
دنیایی که در آن نیمی از کشورها و نیمی از شرکت‌ها به‌وسیله زنان اداره می‌شوند، دنیای بسیار بهتری خواهد بود.
متاسفانه و واقعا نسل من قصد ندارد تعداد بانوانی که در راس امور هستند را عوض کند. ما نمی‌خواهیم 50 درصد از مشاغل مهم را به دست آوریم. در نسل فعلی50 درصد از زنان در راس امور در صنایع مختلف نخواهند بود. اما امیدوارم نسل آینده بتواند. فکر می‌کنم دنیایی که در آن نیمی از کشورها و نیمی از شرکت‌ها به‌وسیله زنان اداره می‌شوند، دنیای بسیار بهتری خواهد بود. می‌خواهم پسرم بتواند چه در کار بیرون از خانه و چه در کار خانه فعالیت داشته باشد. می‌خواهم دخترم نه‌تنها بتواند مدیر باشد، بلکه به خاطر موفقیت‌هایش موردستایش قرار بگیرد.
امیدواریم مرکز نوآوری بانوان مانا بتونه این خلاها رو پر کنه. سرکار خانم دکتر حمیدزاده در معاونت علمی زحمتهای زیادی برای رشد کارآفرینی زنان کشیدن اما به نظر می رسه هنوز به نتیجه دلخواه نرسیده. باید حمایت ها د ر این حوزه بیشتر شود تا زنان و دختران استارتاپی یا کسانی که علاقه مند به ورود به اکوسیستم استارتاپی هستند با اینهمه مانع روبه رو نشن